Kardynał Paul Poupard, syn andegaweńskich rolników, uprawiających winną latorośl, rektor Instytutu Katolickiego w Paryżu po wydarzeniach z maja 1968 r. pozostaje uprzywilejowanym świadkiem działalności papieży: Jana OXIII, Pawła VI, Jana Pawła Ii Jana Pawła [IL Obecnie jest przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Kultury — ministrem Jana Pawła II, oraz zajmuje się sprawami dialogu z niewierzącymi.
Teren jego działalności obejmuje pięć kontynentów. Organizuje różnorodne spotkania z kulturami całego globu: od Nagasaki po Oslo, od Rio de Janeiro po Kinszasę, od Moskwy po Nowy Jork.
Odpowiadając na pytania Marie-Joćlle Guillaume, wykładowcy uniwersyteckiego, kardynał Poupard wyjaśnia i komentuje działalność Kościoła na przestrzeni minionych czterdziestu lat. Opowiada o mediacji Jana XXXIII między Johnem Kennedym i Nikitą Chruszczowem w sprawie wyrzutni rakietowych na Kubie, o przygotowywaniu Soboru Watykańskiego II i okresie posoborowym, o kontaktach z kierownictwem ZSRR, o Pawle VI i jego roli w postanowieniach konferencji w Helsinkach i o wielu innych kwestach, których wyjaśnienie wiąże się z niezwykłą osobowością Księdza Kardynała.
W czasach, gdy zacierają się drogowskazy i punkty odniesienia i gdy tak potrzeba ludziom pewności, orędzie nadziei kardynała Pouparda przekazuje nam miłość Chrystusa, która oczekuje nas na wszystkich skrzyżowaniach dróg naszego życia.
