Spojrzenie na świat oczyma księdza to, w tym konkretnym wypadku, spojrzenie – można wymieniać długo: proboszcza, dziennikarza, kolegi, gościa, gospodarza, opiekuna ministrantów, internauty… Spojrzenie uważne, czasem ironiczne, rzadziej zaniepokojone. Ksiądz Tomasz Horak obserwuje, modli się, zastanawia …
Jak sam o tym pisze? W tych publikowanych na łamach “Gościa Niedzielnego” felietonach czytelnik odnajdzie “spokój chrześcijanina i księdza, dla którego przestrzenią życia jest nadzieja”.
Felietony ks. Horaka, poza wieloma tematami, pokazują polskiego proboszcza. Co prawda, tylko nieliczni potrafią pisać jak on, ale podobnie jak on tysiące z nich potrafi kochać swoich parafian. Z każdego felietonu, nawet dotykającego najboleśniejszych problemów parafii, przebija ostatecznie miłość. Troska o – jak to się w przeszłości pięknie mówiło – pożytek doczesny i wieczny, i to zarówno wiernych, jak i mniej wiernych parafian. Przewaga ks. Tomasza polega tylko na tym, że on potrafi to głośno wyrazić, w przeciwieństwie do wielu probosczów, mających kłopot, by wprost powiedzieć swoim parafianom: “Zależy mi na waszym szczęsciu, doczesnym i wiecznym”. Ostatecznie zbiór felietonów ks. Tomasza Horaka jest swego rodzaju hołdem złożonym polskim proboszczom. Serdecznie mu za to dziękuje.
