Święty Jan Bosko – kapłan, wychowawca, kierownik duchowy i pisarz. Antologia Wskazania duchowe, która po raz pierwszy ukazuje się w Polsce, jest niewielkim wyborem tekstów z różnorakich publikacji, wystąpień, konferencji, ale także listów oraz tak zwanych słówek na dobranoc, wygłaszanych zarówno do młodzieży, jak i salezjanów. Wprowadzają one w klimat posłannictwa, a także przeżyć wewnętrznych Apostoła Młodzieży. Nie jest to oczywiście całościowa prezentacja jego duchowości, lecz zbiór rad, jak żyć, aby być dobrymi chrześcijanami, dobrymi salezjanami oraz na czym polega życie duchowe rozumiane w takim sensie, w jakim św. Franciszek Salezy pojmował „życie pobożne”.
Św. Jan Bosko (1815–1888) urodził się w ubogiej rodzinie w okolicach Turynu. Jako dziecko i nastolatek podporządkował wszystko pragnieniu, by zostać księdzem, który poświęci się młodzieży. Konsekwentnie, chociaż nie bez różnego rodzaju trudności i wątpliwości, ten cel realizował. Przez wielu podziwiany, ale nie zawsze rozumiany, w turyńskiej dzielnicy Valdocco stworzył dla chłopców prawdziwy dom, który był dla nich schronieniem, szkołą, miejscem duchowego wzrostu, zdobywania wiedzy, zawodu. Ksiądz Bosko wychowawca oddał się pracy u podstaw. Chociaż był prawdziwym przyjacielem młodych, szczególnie tych, którzy w różny sposób zostali dotknięci życiowymi dramatami, nigdy nie stał się ich kumplem. Był dla nich przede wszystkim ojcem – kochającym, ale i wymagającym; troszczącym się o ich codzienne życie, ale także rozwój duchowy. Powiedział między innymi: „Wychowanie jest sprawą serca”; „Nie wystarczy młodzież kochać. Młodzież musi czuć, że jest kochana”; „Młodzi kochają to, co im się podoba. Niech nauczą się kochać i to, co im się podoba mniej: dyscyplinę, naukę, umartwienie”.
Adresatem jego publikacji oraz prywatnych listów byli zarówno młodzi, jak i dorośli, osoby odpowiedzialne za losy ówczesnych Włoch i Kościoła, jak i prości ludzie, duchowni i świeccy.
