Album jest monografią wydaną z okazji jubileuszu 50-lecia twórczości jednego z najbardziej wybitnych polskich witrażystów. Próba podsumowania dorobku artysty, który obchodzi pięćdziesięciolecie pracy w pełni aktywności zawodowej, może wydawać się z pozoru prosta. Perspektywa pięćdziesięciu lat, to w historii sztuki współczesnej okres bardzo długi. W przypadku całokształtu dyscypliny uprawianej przez artystę w zestawieniu z innymi twórcami to czas zbyt krótki, by pozwalać sobie na analizy bardziej szczegółowe, przeprowadzane w konfrontacji z twórczością innych. Wśród tendencji sztuki współczesnej, niektórzy artyści są jednak bardziej „rozpoznawalni”. Tak jest w przypadku Ostrzołka, którego witraże dzięki specyficznej linii i kompozycji kolorystycznej, oryginalnemu przedstawieniu ikonografii wyróżniają się wśród prac innych, również wybitnych twórców.
Twórczość witrażowa Wiktora Ostrzołka funkcjonuje przede wszystkim w obszarze sztuki sakralnej. Wpisuje się ona w polskie malarstwo monumentalne realizacjami w ponad dziewięćdziesięciu kościołach i kaplicach. Poza kościołem św. Stanisława w Rzymie i kilkoma witrażami w Niemczech, Austrii, Holandii i Francji, wszystkie pozostałe jego realizacje miały miejsce w Polsce.
Artysta swoje projekty witrażowe realizował początkowo w kościołach położonych w granicach dawnej diecezji katowickiej. Powstałe na tym terenie witraże znajdują się w ponad czterdziestu obiektach sakralnych, rozmieszczonych na stosunkowo niewielkim obszarze. Jednak większość jego witrażowych realizacji sakralnych znajduje się poza Śląskiem. Są to pięćdziesiąt cztery kościoły i kaplice. W tej liczbie należy wymienić pięć katedr, dwa słynne sanktuaria i jeden z największych polskich kościołów – bazylikę Mariacką w Gdańsku. Poza Śląskiem znajdują się największe i najbardziej znaczące dla twórczości artysty witraże.
W posłowiu do albumu prof. Andrzej K. Olszewski pisze m.in.: „Twórczość Wiktora Ostrzołka, podobnie jak i innych witrażowników, poświadcza prawidłowość istniejącego od stuleci procesu narastania form stylowych. Takie prawa ma również sztuka współczesna, która jakże często budzi opory właśnie w kościele, chociaż w tym przypadku jest ona wyjątkowo trudnym zadaniem dla każdego artysty. Trudności te wynikają z powiązania nowoczesnych środków wyrazu plastycznego, abstrakcji linii i koloru z koniecznością nieodzownych w każdej świątyni czytelnych przekazów treści religijnych. Treści te są jednak bardziej czytelne jeśli w ich przesłanie wprowadza widza radosna barwa i żywa linia, czego dowodzą witraże Wiktora Ostrzołka”.
Autorzy:
Ks. Henryk Pyka – historyk sztuki, dyrektor Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach.
Zbigniew Sawicz – artysta fotografik, członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików.
Partnerzy koedycyjni: Fundacja dla Śląska, Muzeum Archidiecezjalne.
