Powołani do świętości to tytuł czwartego już tomu w serii Dni Duchowości, będącego zapisem wykładów wygłoszonych w dniach 25–26 września 2008 roku podczas sympozjum poświęconego duchowości w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach.
„W czasie kanonizacji bł. Kingi w Starym Sączu Jan Paweł II głosił: Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie kończący się wiek i nowe tysiąclecie erą ludzi świętych! – przypomniał w wprowadzeniu słowa Ojca Świętego Jana Pawła II ks. Jerzy Paliński, rektor śląskiego seminarium. – Papież ten wyniósł na ołtarze blisko 1,5 tysiąca błogosławionych i świętych, aby przypomnieć nam o powszechnym powołaniu do świętości. (…) Mamy nadzieję, że Dni Duchowości organizowane w naszym seminarium przyczynią się do rozwoju teologii duchowości i zachęcą uczestników i czytelników do poznawania, a zwłaszcza realizowania powszechnego powołania do świętości”.
Prelegentami byli:
Ks. Thomas Norris, Świętość według Nowego Testamentu
Ks. Thomas Norris, Świętość i kapłaństwo służebne
Ks. Marek Chmielewski, Świętość w dziejach Kościoła
S. Hilaria Hatko ssnd, Jesteśmy na drodze proponowanej przez Ewangelię. Świętość w życiu zakonnym
Zbigniew Nosowski, Świętość ludzi świeckich: życie jako powołanie
Fragment z wystąpień ks. prof. Thomasa Norrisa z Papieskiego Uniwersytetu św. Patryka w Maynooth, członka Międzynarodowej Komisji Teologicznej:
Kiedy św. Paweł pisze swój Pierwszy List do Tesaloniczan, modli się tymi słowami: „A Pan niech pomnoży was liczebnie i niech spotęguje miłość waszą nawzajem do siebie i do wszystkich, jaką i my mamy dla was; aby serca wasze utwierdzone zostały w nienagannej świętości wobec Boga, Ojca naszego, na przyjście Pana naszego, Jezusa, wraz ze wszystkimi Jego świętymi” (1 Tes 3, 12-13).
Świętość jest nierozerwalnie złączona z miłością. Święci to ci, którzy są wydoskonaleni w miłości, która jest najdoskonalszą drogą, metodą możliwą dla wszystkich, by dojść do świętości (por. 1 Kor 12, 31). „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem” (J 13, 34). Właśnie wtedy, dzięki wzajemnej miłości, wszyscy poznają tych, którzy idą za Jezusem (por. J 13, 35), który przyszedł, by kochać swoich, którzy są na świecie i umiłował ich aż do końca (por. J 13, 1). Ci, którzy kierują się w życiu Nowym Przykazaniem, dadzą świadectwo o świętości wspólnotowej. Jest czymś bardzo oczywistym, że ludzie naszych czasów cechują się szczególną wrażliwością na wymiar wspólnotowy świętości i właśnie dlatego Jego Świątobliwość Jan Paweł II Wielki pisze w swoim Liście apostolskim Novo millennio ineunte, liście programowym na trzecie tysiąclecie: „Czynić Kościół domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu” (NMI 43).
