„Bóg jest naszym Ojcem, a my Jego dziećmi. Ta prawda najbardziej uniwersalna, ta rzeczywistość została z wiarą, nadzieją i miłością na nowo «odczytana» przez Teresę z Lisieux. Została ona w pewnym sensie na nowo odkryta przez doświadczenie wewnętrzne jej serca i jej życia, które trwało tylko dwadzieścia cztery lata. […]
Dziękujemy Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu za świętych. Dziękujemy za św. Teresę z Lisieux. Dziękujemy za to piękno – i głębokie, i proste, i czyste – które objawiło się w niej Kościołowi i światu. To piękno zachwyca. A Teresa z Lisieux ma szczególny dar zachwycania pięknem swojej duszy. Nawet jeśli wiemy, że to piękno było trudne i że wzrastało w cierpieniu, nie przestaje ono radować swym czarem oczu naszej duszy. […]
Owocami tej wspaniałej pracy wewnętrznej buduje się Kościół, Królestwo Boże na ziemi. […] Dzięki niej Kościół odnalazł całą swoją prostotę i świeżość”.
Bł. Jan Paweł II,
fragment homilii, Lisieux, 2 czerwca 1980 r.
