W dzisiejszym świecie jest wielu „Herodów”, którzy czyhają na życie naszych dzieci i chcą zniszczyć ich dusze. Na nas, dorosłych, spoczywa obowiązek troski o nasze dzieci, chronienia ich przed niebezpieczeństwami i złem, ale jakże często zadanie to przekracza nasze siły. Przychodzimy więc po pomoc do Jezusa. Prosimy o uchronienie naszych dzieci przed niebezpieczeństwami i wszelkim złem, moralnym i fizycznym i udzielenie nam mądrości i łaski właściwego rozeznania tego, co powinniśmy robić, jak je chronić i jak wskazywać im właściwą drogę. Prosimy o wsparcie naszych słabych ludzkich sił, także o to, byśmy sami mogli być dla naszych dzieci przykładem i autorytetem.
Zanim Jezus wstąpił do nieba polecił uczniom, aby pozostali w Jerozolimie i “oczekiwali obietnicy Ojca” (Dz 1,4). Uczniowie wraz z Maryją przebywali w Wieczerniku i tam „trwali jednomyślnie na modlitwie” (Dz 1,14). Dziewięć dni później „obietnica Ojca” – Duch Święty, zstąpił na nich i umocnił do głoszenia Dobrej Nowiny. I to właśnie była pierwsza „nowenna” (z łac. novem = dziewięć), która już od czasów rzymskich była przez chrześcijan odprawiana w różnych szczególnych intencjach.
Nowenna jako akt wiernego trwania przed Bogiem na codziennej modlitwie skupionej na jakiejś konkretnej sprawie czy trosce pomaga wyciszyć się i otworzyć na działanie Bożej łaski i na Jego natchnienia, aby móc w konkretnej sytuacji życiowej usłyszeć Jego głos w sobie, Jego odpowiedź, jakiej udziela On na zanoszone do Niego modlitwy.
