Utwór ten, noszący w oryginale tytuł “Mi Cristo Roto”, składa się z dwóch części. Jego pierwsza część zawiera pięć pogadanek-medytacji wielkopostnych, wygłoszonych przez ojca Cue w ciągu pięciu wieczorów w telewizji hiszpańskiej i opublikowanych w wydaniu książkowym po raz pierwszy w marcu 1963 r. Druga część, opatrzona tytułem “Mi Cristo Roto de casa en casa”, została dopisana dopiero po kilku latach.
Medytacje wielkopostne (pierwsza część książki) były następnie wygłaszane przez ojca Cue w programach telewizyjnych w różnych krajach; m.in. w Meksyku – w 1966 r., w Portugalii – w 1969 r., w Kanadzie (Quebec) – w 1970 r., w Argentynie – w 1971 r. Zostały także nagrane na płytach. Miarą popularności utworu może być fakt, że np. w Meksyku w 1966 r. sprzedano w ciągu jednego tygodnia pięć tysięcy płyt, co stanowiło rekordową cyfrę, przewyższającą nawet liczbę sprzedawanych w tym czasie płyt Beatlesów, tak wówczas modnych. A niedawno przed tym John Lennon mówił impertynencko: “My Beatlesi jesteśmy bardziej popularni niż Jezus Chrystus”.
Papież Jan Paweł II, dziękując za otrzymane w darze od ojca Ramona Cue utwory, “wyraził uznanie dla treści utworów tak natchnionych i sugestywnych” i określił je jako “chwalebną formę apostolstwa”.
