Jednak radość (15J3)

Jednak radość to zbiór wierszy ks. Jana Smolca. Pisze we wstępie do tomu ks. Adam Pawlaszczyk: „po latach wraca poeta zupełnie inny. Pozwolę sobie na bardzo odważne, subiektywne i być może błędne stwierdzenie: poeta o wiele bardziej radykalny, jakby zmęczony, poirytowany światem, w którym «bluźniercy głoszący śmierć Boga mają świętą rację» i zarazem «potwornie błądzą». Z wierszami, w których wiara nie wierzy, miłość się boi, a nadzieja… kuśtyka na końcu. Z neologizmem ukutym zapewne na użytek epoki narcyzów – «JAizm». Z gorzkim i profetycznym zarazem (piszę te słowa w czasie, gdy Ukraina krwawi już prawie sto dni, a cała reszta świata boi się tego, co jeszcze może się stać) stwierdzeniem, że «tak oto trwamy w grzechu zapomnienia, że się ojcowie także zmagali z grozą ciemności wśród znaków zagłady». Z wyznaniem intymnym – zmartwychwstanę, «nim mnie śmierć obnaży»”.