Opis
Wielu z nas znało go osobiście, wielu pamięta jego pielgrzymki do Polski i słowa, które wypowiedział. Jest nam bliski. W sytuacjach trudnych i kryzysowych często zwracamy się do niego z prośbą o pomoc, a on nas wysłuchuje i ciągle nam towarzyszy, o czym mówią świadectwa zawarte w niniejszej publikacji.
Dwadzieścia cztery godziny po operacji – 25 marca, w Dzień Świętości Życia – stan zdrowia Uli poprawił się. Znikł obrzęk mózgu i ustało krwawienie. Dzień później wnuczka otworzyła oczy i natychmiast rozpoznała mamę. Kiedy synowa zapytała ją: „Czy wiesz, kim jestem?”, odpowiedziała z lekkim zniecierpliwieniem w głosie: „No pewnie, moją mamusią”. Dużo i wyraźnie mówiła, powróciło jej czucie w lewej nodze. (Fragment wstępu)
