Papież Franciszek, zabierając głos podczas zorganizowanego przez Papieski Wydział Teologiczny Południowych Włoch w Neapolu kongresu, odbywającego się pod hasłem: Teologia po „Veritatis gaudium” w kontekście śródziemnomorskim (21.06.2019), stwierdził, iż „teologia po Veritatis gaudium jest teologią kerygmatyczną, teologią rozeznania, miłosierdzia i akceptacji, która nawiązuje dialog ze społeczeństwem, kulturami i religiami w celu budowania pokojowego współistnienia ludzi i narodów”1. Ten cel i to zadanie współczesnej teologii bardzo wyraźnie wpisują się w rzeczywistość, którą świat przeżywa od 2020 r., kiedy to globalna epidemia koronawirusa SARS-CoV-2, sparaliżowała wiele obszarów życia. Trudne doświadczenie, przed którym stanęła cała ludzkość, a w tym ludzie wierzący, prowokuje do stawiania pytań o sposób życia i kształt różnych aspektów rzeczywistości, nie wyłączając życia i działalności Kościoła. Wprowadzone restrykcje w kulcie religijnym, przeniesienie działalności duszpasterskiej do internetu na szerszą skalę oraz przeżywane przez ludzi trudności odsłoniły wiele problemów dotykających cura pastoralis Kościoła. Zaistniała sytuacja jest więc szczególnym wyzwaniem dla Kościoła, który powinien rozpoznać te wyzwania i wyciągnąć z nich właściwe wnioski. Do ich sformułowania pragnie przyczynić się w jakimś stopniu najnowszy, XVI, numer „Studiów Pastoralnych”, zatytułowany: Nowe wyzwania dla Kościoła

(Ze Wstępu).