Pytanie o to, jak będzie wyglądała przyszłość po śmierci, jest jednym z odwiecznych pytań ludzkości. Co czeka nas po życiu ziemskim? Jakie obrazy kryją się pod nazwą „rzeczy ostateczne”?
Gisbert Greshake, jeden z najwybitniejszych współczesnych teologów, udziela tutaj nieoczywistej odpowiedzi. Podążając za myślą św. Ignacego Loyoli, odkrywa, że sprawy eschatologiczne nie są obszarem, który należy tylko zgłębiać intelektualnie. Autor Ćwiczeń duchowych pokazuje, że „rzeczy ostateczne” trzeba czynić tu i teraz. Każdy wierzący jest powołany do „eschatologicznej praxis” – do tego, aby poprzez swoje działanie brać udział w urzeczywistnianiu się królestwa Bożego. Ostatecznym celem jest bowiem ujawnienie się chwały Boga w świecie.
Nadzieja chrześcijańska nie polega jedynie na cierpliwym oczekiwaniu, lecz także na niecierpliwym wyruszaniu-w-drogę – na spotkanie spodziewanej przyszłości. Człowiek otrzymuje tę przyszłość nie tylko jako dar, lecz także jako zadanie do wykonania.
